Hayatım boyunca iyi bir insan olarak kalmaya çalıştım.
Mutlu ettiğim çok insan oldu. Çok insanın hayatına iyi bir şeyler kattığımı düşünüyorum. Benden haberi olmayan, kimselere söylemeden iyilik yaptığım insanlarım var.
İyi bir insan olarak kalmak istedim sadece. İşimde de, özel hayatımda da başarmak için hileye hurdaya başvurmadım. Her sabah aynaya bakarken yüzümde o “iyi insan olarak kalmanın gururu”nu görmek istedim.
Çocuğuma gelecekte hayatla ilgili öğütler verirken, savunamayacağım şeyler yapmış olmamak için gayret ettim.
Pek çok hata da yaptım elbette. Üzdüğüm, kırdığım insanlarım da oldu. Ama bir insanın canını bilerek ve isteyerek hiç yakmadım. Hiçbirinin arkasından konuşmadım. Taş taşıdım, laf taşımadım.
İyi bir insan olarak yaşamak ve ölmek istiyorum. Çıplak geldim çıplak gideceğim. Bu hayatta sevdiklerime, yakınımdakilere güzel hatıralar bırakayım yeter.
Hayatım boyunca iyi bir insan olarak kalmaya çalıştım.
Ama bir yerlerde bir şeyleri hep yanlış yaptım.
Dönüp bakıyorum da… Vardığım nokta hep aynı oldu. Kimseye yaranamadım.