Kategori
Çocukluğumdan beri gözlüklüyüm. Gözlerimdeki kusur, günlük yaşamımı güçleştirecek denli vahim olmasa da, gözlüksüz yapamıyorum. Bir defasında lens denedim ama akşam ve sabah ritüellerinin asla bana göre olmadığına kanaat getirip dört gözlü dünyama geri döndüm birkaç gün içinde. Çoğu insanın aksine,…
Okumaya devam et“Gurbete kaçacağım, o lacivert ülkeye” diye başlıyor şarkı. Çocukluğumun kasetlerinden biri olan Akdeniz Akdeniz’deki tüm diğer şarkılar gibi, Gurbete Kaçacağım da ben büyüdükçe çalıp durdu yanımda. Haytalık yıllarımda tanıdığım -bir akraba mı desem, aile dostu mu desem, arkadaşım mı desem-…
Okumaya devam etO evde, Hamburg’un uzak ve pis bir mahallesinde, badanası kabarmış ve sıvası derin çatlaklarla dökülmüş işgal evinde tamamen yabancısı olduğum insanlarla yaşıyorum. Kaç gün, kaç hafta… Neden ve nereden geldiğimi, ne kadar kalacağımı soran kimse yok. İşleyişe tamamen uymam hiç…
Okumaya devam et1997’de üst komşum, arkadaşım, meslektaşım Uğur Uluocak sayesinde tanıdım Tom Waits’i. 6 CD’sini vermişti bana. Kaydedip geri götürdüğümde, “sende kalmasını istiyorum” demişti. Aradan 6 yıl geçti, Uğur’u Kazakistan’da bir tırmanışta kaybettik. Ben o sırada Rusya’daydım. Kara haber geldiğinde inanamadım. Gitmeden…
Okumaya devam etBirkaç sene önce, bir arkadaşımla Starbucks’ta buluşmak üzere sözleşmiştik. Türlü aksilikler yüzünden yolda kaldım. Telefon hattını kapatmıştı, haber veremezdim, orada o saatte olmalıydım ama gidemiyordum. Uçağa yetişmek zorundaydı, beni daha fazla bekleyemedi. Mekana vardığımda, dışarıdaki boş bir masada, üzerinde onun…
Okumaya devam etBir tek duruş, bir tek susuş pek çok şey anlatabilir. Beden dili dedikleri şey, konuşmakla değil de okumakla ilgili olsa gerek. En iyi okuyucular da, en iyi seyredenler oluyor. Basit, olağan, ilginç görünmeyen bir detayı seyrederken, o sırada diğer insanların…
Okumaya devam etMevsim geçişlerinin giderek azaldığından, sonbahar ve ilkbaharı giderek görememekten dem vuruyor pek çok insan. Nasıl olduğunu anlamadan birden kışa girmek, uzun bir kıştan sonra havaların bir anda ısınması şikayet konularının başında yer alıyor. Küresel iklim değişikliğinin yansımaları olduğu aşikar. Fakat…
Okumaya devam etİki gün önce, Amsterdam’da bir otobüsün camına yaslanmış giderken, cadde üstündeki kafede elinde fincanla duran kızı gördüm. Sol eliyle kahve fincanını tutuyor, sağ elini yüzüne destek yapmış, boşlukta bir şeye gülümsüyordu. “Bekliyorsun ama gelmeyecek. Üstelik sana bu kafede bir randevu…
Okumaya devam etBu fotoğrafı geçen hafta Paris’te, Gare du Nord’un hemen karşısındaki bir kafede otururken çektim. Görüntülemek için herhangi bir çaba sarf etmem gerekmedi. Çünkü kare öylece duruyordu karşımda. Yarı boyunda bir valizle bekleyen durgun bir kadın… Öylesine güzel bekliyordu ki, bu…
Okumaya devam etÇocukluğumda hatırladığım en güzel detaylardan biri de, futbola olan düşkünlüğümle ilgili. Futbolcu kartlarını biriktirir, diğer çocuklarla oynar, koleksiyonlar yapar, defterlere yapıştırırdım. Çocukluğumun malvarlığıydı oyuncu kartları. O dönemde, yani 80’lerin ortalarından, 90’ların başlarına kadar geçen zamanda duygular da şimdikinden farklıydı. İhtiyar…
Okumaya devam etUzandım koltuğa. Ellerimi başımın altında kavuşturdum. Şimdi fark ettim, avizenin üç lambasından sadece birinin yandığını. Diğer ikisi ne zaman bozuldu kim bilir. Uzandım koltuğa. Bugün doğum günüm. Her yıl 20 Ekim’de kendime “artık çocuk olmadığımı” söylüyorum; ertesi gün yine unutuyorum. Uzandım…
Okumaya devam etAz önce, geçen hafta bir sahaftan sipariş ettiğim Edip Cansever kitabı geldi. Mümkün olduğunca eski basımları sahaflardan topluyorum. Cansever’in pek çok kitabının ilk basımlarını edindim. Fotoğrafta gördüğünüz kitap, toplu şiirlerden Yerçekimli Karanfil’in giriş sayfası. Fotoğrafta gördüğünüz notla karşılaştığımda yüzümde kocaman…
Okumaya devam etYaş ilerledikçe, insandaki maddi etkisi manevi etkiye dönüşen bir ilişki bu. Çocukluk döneminde tek gelir kaynağımız, babanızdan veya annemizden düzenli olarak aldığımız harçlıktı. Ulaşım, yeme-içme ve benzeri ıvır zıvır harcamalarınızı bu parayla karşılardık. Bazı çocuklar, bu düzenli harçlıklarından artırarak biriktirir,…
Okumaya devam etFotoğraftaki kişi, yaklaşık 15 yıldır görmediğim bir arkadaşım. Bir insan, 15 yıldır görmediği bir tanıdığına “arkadaşım” demeye devam edebilir mi? Bence diyebilir, hatta en yakın arkadaşlarından biri olduğunu söylemesi de mümkün. Arkadaşlık ayrı geçirilen yıllarla, araya girmiş uzak mesafelerle ölçülemez….
Okumaya devam etYaşadığım bu eve taşınmamdan hemen önce öğrendim, benden önceki kiracısının 32 yaşında kan kanserinden ölen bir genç kız olduğunu. Eşyalar taşınmadan önce son bir defa gelip temizlikçileri getirmem, ön hazırlığı tamamlamam gerekiyordu. Fakat aklımda hep bu düşünceler dolaşıyordu. Birkaç parça…
Okumaya devam et14 SENE filan önce, ortaköy’de bir kafede ince bir soğuktan kaçıp ince belli çay bardaklarının sıcaklığında huzur ararken geldi oturdu masamıza optik başkan. tabi bilmiyorum onun optik başkan olduğunu. yanında bir arkadaşımla birlikte geldiler yanımıza. sonra elini ahenkli biçimde sallayarak…
Okumaya devam et